در این فصل بنام همراهان جهت کنکاش راهدانان از خصوصیات بحق آنان یاد می کنیم:
1- راهدان پیوسته در تلاش ساختن ابعاد خود سازی , خودشناسی , مردم شناسی , مردم یاری, جامعه سازی , جامعه یاری , خودأشناسی, خوداشناسی بکوشش است و با تکیه بر تجربه ولمس رشد نمو شالبندی خود درزدودن ترس وتسلیج اراده ی همراهان خود را سوی سعادت رهنمون می نماید.
2-راهدان برای منافع نفسی کار نمی کند.تکنیک خود را یر برابر کسب پول, مقام , نام و نان نمی فروشد.
3-راهدان ایثارگر است و ایثار خود را در بعد قدرت و موقعیت توانمندی نشان می دهد نه در ناتوانی.
4-او عهد به وفا دارد و در عین کثرت به وحدت حرکت با همراهان خود صادق است.
5-دارای اندیشه پاک به پندار اعمال نیک به کردار و گفتار نیک و رفتار بوده و در برابر اصول و منطق تواضع دارد.
6-فرزند زمان خود بوده واین بدان سان نیست که به جهت هر بادی به وزد و خود را به هر بهایی بفروشد و استقامت اصولی در برابر شداید و مظالم نداشته باشد .بلکه بسان عالم و عابد و دانا و تلاش در کنکاش اخرین یافته های علوم جهان براز نهان هستی به هفت پایگاه طریقت دانایی برای پر بار نمودن حرکت در تکاپوی مستمر است.
7- با صداقت ایثار, پاکی, پاکدامنی, اگر در کسی مشکلی بیند, علت انرا در خود جستجو می کند.بزرگترین دشمن را جهل و نادانی می داند.به انسان ارج مینهد چاپلوسی , کرنش را بزرگترین گناه می داند و بدون کمترین چشمداشتی تنها برای ادای تکلیف و رشد و تعالی همراهان , لحظات گرانقدر عمر خود را در خدمت به انان قرار می دهد.
توآ-21
|