ما نرم تر از موم و سخت تر از فولاد هستيم چون بستر آب، و طوفنده و خروشان در مصاف با تهديد باد، هرگاه كسي بخواهد آرامش روحاني ما را بر هم زند با عكس العملي چون رعد برنده و چون پتک كوبنده مواجه خواهد شد، عطوفت ما از ترس مان نيست، سرديمان از اين نيست كه نمي سوزيم، پرخاشمان از اين نيست كه زورمنديم، التماسمان از اين نيست كه دنبال مقاميم و سكوتمان از اين نيست كه چشم بصيرت نداريم، قناعت ما از خصاصت و بخشش ما بي پايه و تلاش بي وقفه مان از حرص نيست، نرمي و لطافتمان از تن آسايي نيست ما آتش هستيم در ميان تلي خاكستر لطيف، ما نيازمنديم در تمام بي نيازي، ما دنبال گمشده ا‍ي هستيم كه فاصله اش با ما بسان پرتو خورشيد است تا خود خورشيد ما دنبال خود هستيم نه منيَت، ما انسانيت انسان را ارج مي نهيم، منيَت ما عدم ماست...