چه اندوهبار است ، ای خدایان ، جهان به شب هنگامان ، و چه راز گونه است مهی که مردابها را می
پوشاند . اگر پیش از مرگ رنجی فراوان برده باشی و اگر در این وادی مه گرفته به درماندگی پرسه ای
زده باشی و اگر بار گران جانکاهی بر دوش ، گرد جهان می گشتی ، می فهمیدی . و اگر خسته باشی و
بی هیچ بیم و دریغی به ترک جهان و ترک مه و مرداب و رودخانه هایش رضا داده باشی ، می فهمیدی .
اگر حاضر بودی با قلبی سبک به کام مرگ فرو روی و می دانستی که تنها مرگ مرهم زخم تو است می
فهمیدی .
مرشد و مارگریتا
نظرات شما عزیزان:
|