از روي مروت و دادگري به روان راستي سوگند ياد مي‌کنم
از روي پاکي و پاکدلي، از روي مروت و رادمردي، از روي وفا و مردمي و سرانجام بفرمان خون و سرشت انساني و ناموس‌هاي ازلي که در چشم‌انداز تاريخ ما همه جا پيشتاز و جان پناه انسانيت بوده و هست منشاء اثر نيک و پديدآرنده تواناترين توانائي نيک برتر که بازتاب کننده هستي است سرافراز گردم.
من با ژرف‌انديشي و دوربيني جوياي اين هنرم. هنري بزرگ با دانشي سامان‌گر با شناخت نيکي‌هاي دروني خويش يعني "هنر خودشناسي، هنر خودسازي، هنر خودياري و هنر انسان‌سازي، هنر ساختن ساختمان بدني و آفريدن هم‌آهنگ‌هاي راستين" از دروازه انديشه که پيوسته به جهان معني و هستي ناشناخته مي‌ريزد. من به دريافتن "گيتک" به کليد ارزند خودشناسي دست مي‌يابم، از سپهرستان‌هاي ايمان، آزمايش، دانش، خرد، هنر و مهر مي‌گذرم تا به دروازه‌ها‌ي خود يعني وراء انديشه‌ها "کاخ انسانيت" درآيم. درسکوتم ... ره‌يافته سفري به درون خود مي‌کنم.
به فرمان ازلي: مويه و زاري را ننگ دارم، تملق نمي‌گويم، فرياد ننگ‌آميز فريب خوردگان را نمي‌شنوم، حق ناشناسان و پيمان‌شکنان را پادافره سخت مي‌دهم، از دروغ و ناسپاسي و نيرنگ بيزارم، خواب‌آلودگي را گناه مي‌شناسم،. بدون تلاش و نبرد جاودانه حق هيچ‌گونه درخواستي از خدا ندارم، مي‌جويم تا زندگاني يابم، بيدارم، هشيارم، خسته نمي‌شوم، مي‌کوشم تا همچون فرهنگ درخشان و ديرينه خود "روان مردم گيتي را به نيروي راستي و منش پاک توانا سازم تا آشتي پديد آورم." دروغ را زشت‌ترين گناه مي‌دانم، هيچ نشانه‌اي به خود کم‌بيني و کهتري نمي‌بينم، از روي فرين‌پي پشتيبان جاويد نبرد نيکي با بدي هستم، فراموش نمي‌کنم، خود فريبي را آفريدگار دروغ و دروغ را آئينه سرتاپا نماي ناپاکي ميدانم. دلهره ندارم، هر نکته که از ديدگاه و آماج انديشه‌ها گذشت به دل مي‌سپارم و با سروش نهان خود کنکاش مي‌کنم، خودپسندي را کنار مي‌نهم، کليد سرافرازي خويش را در ژرف انسانيت مي‌جويم. دوگانه نيستم، آشنا به فلسفه کار و کوششم، راست مي‌گويم ولو بيم جان باشد، دروغ نمي‌گويم ولو اميد نان باشد، مي‌کوشم تا هرگونه بدي و زشتي را از خود دور سازم. به راز هستي بخش آگاهم. به اورنگ اپراي فرهنگ يعني من، خاک، خون، خط، تاريخ، کيش، دين، فلسفه، هنر، شعر و يگانه‌بيني را راز سرافرازي مي‌دانم. مهر را نخستين پديده دروازه هستي و همزاد "هم‌آهنگي" ميدانم. از پرتگاه تعصب‌هاي بي‌پايه گريزان با آرمان انسانيت سربلند و پرشکوه زندگاني مي‌کنم و غرورآميز زندگي را بدرود مي‌گويم. به هر واژه که از زبان جاري گشت ارج مي‌نهم. جان و روانم را از بندهاي جانوري رسته و سر در کمند انديشه مي‌نهم. از بلاي خانمانسوز پديده‌هاي رشک مانند: خودخواهي، چشم‌هم‌چشمي، ناتواني، نابخردي، دشمني و از هرگونه کاستي در فروزه‌هاي نيک دوري مي‌جويم.
در ميدان ربايش خواست‌ها در تلاش و کوششم. پوشاک ساده مي‌پوشم. تندرستي را در جان و روان مي‌جويم. به چاپلوسي و پستي روي نمي‌آورم. کليد سرافرازي خويش را اکسير فرهنگي، سرمايه هستي ، شاهراه زيست و زندگاني و چکيده سخن آئين بزرگي خويش مي‌دانم. آزادي و آزادگي را بجان مي‌خرم. غمنامه‌هاي شوم و تبعيض از هرگونه را با آرمان‌هاي بي‌مايه به سوي عدم مي‌فرستم. سر آنکس که خاکمال گدائي شد لگدکوب مي‌کنم. در پيکار زندگي روئين‌تنم. گنهکاران گذشته را نفرين مي‌کنم. ناهم‌آهنگي گفتار با انديشه را ريشه مردم فريبي و آبشخور ناپاکي ميدانم. پايداري و وفاداري در دوستي را فروزه‌هاي بايسته ميدانم. من به راستي و درستي در خود فرو رفتم به جهان اين چند فرازمان در آرنگ پرشکوه و سازنده و خرمن دانش و بينش با هم‌آهنگي منش با آفرينش از تابش انديشه‌ي تواناي انسانيت کامروا شدم. سپاس تو را اي پيرسخن، آهنگ جاويد پيروزي را سرود کن ... در انديشه‌ام...

خدایا کمکم کن پیمانی را که در طوفان با تو بستم در آرامش فراموش نکنم....


هر روز با خود تکرار کنید:

ارتقاء و پیشرفت من در دست خودم است. من در تمام زمینه ها

ترقی می کنم. هوش بیکرانم مرا هدایت میکند و راه های تازه ای

به من نشان میدهد !




هر صبح با خود بخوانید:

من به خودم وزندگیم اعتماد دارم. من دارای اراده ای پولادین

هستم و از مشکلات نمی ترسم !



هر پگاه نجوا کنید:

من انسانی هستم با نشاط , خوش بین و امیدوار و سرشار از

عشق و محبت به مردم !



هنگام برخورد با مشکلات بخوانید:

در هر موقعیتی می توام از اراده ام کمک بگیرم و راه حلی برای

مشکلاتم پیدا کنم !



برای دستیابی به آرامش بخوانید :

زندگی را همین طور که هست میبینم نه آنگونه که باید باشد !



فراموش نکنید:

فقط بخوانید , زیرا دانش نهفته در درون کتاب ها جان های

بسیاری را نجات داده است !



به خاطر بسپار:

ما , تارو پود بدبختی را خود می بافیم و نام آن را میگذاریم :

سرنوشت !

یک حرف . . .

کهن شود همه کس را بروزگار ارادت...مگر مرا که همان عشق اولست و زیادت گرم

جواز نباشد به پیشگاه قبولت....کجا روم که نمیرم بر آستان عبادت

شنیدمت که نظر می​کنی به حال ضعیفان...تبم گرفت و دلم خوش به انتظار عیادت

الهی!

بیاموز تا سرِّ دین بدانیم،بفروز تا در تاریکی نمانیم.تلقین کن تا آداب شرع بدانیم.

تو نواز که دیگران ندانند.تو بساز که دیگران نتوانند.همه را از خودپرستی

رهایی ده،همه را بخود آشنایی ده،همه را ازمکر شیطان نگاهدار،همه را از

آفت نفس اگاه دار...

 
الهی!

ظاهری داریم شوریده..باطنی در خواب آلوده..سینه ای داریم پر آتش

دیده ای داریم پر آب.گاه در آتش سینه میسوزیم گاه از اب چشم غرقاب



الهی!



بر رخ از خجالت گَرد داریم...

و در دل از حسرت درد داریم...

و روی از شرم گناه زرد داریم...

برای اطلاع به ادامه مطب مراجعه کنید....

برای اطلاع به ادامه مطب مراجعه کنید....

برای اطلاع به ادامه مطب مراجعه کنید....

برای اطلاع به ادامه مطب مراجعه کنید...

برای اطلاع به ادامه مطب مراجعه کنید..