يخ

کمپرس يخ به بند آمدن و قطع خونريزی داخلی رگها و مويرگ های آسيب ديده کمک می کند. سرمای ناگهـانی موجب منقبض شدن مويرگ های کوچـک خونی و عضلات شده و در نتيجه خون کمتری خارج می شود. انقبـاض رگهـای خونی، مقدار خون جمع شده در اطراف زخم را کاهش می دهد، هرچه خون تجمع يافته کمتر باشد زمان بهبودی کوتاه تر می شود. هنگام خونريزی حتی ماساژ خيلی خفيف هم نبايد انجام شود.

کمپرس يخ می تواند به طور مطمئن و به اشکال مختلفی به کار رود:

● برای صدمات نواحی کوچکی مانند انگشت دست، انگشت پا، پا يا مچ دست آنها را در ظرفی پر از آب يخ فرو کنيد و از بلورهای مکعبی يخ برای سرد کردن آب استفاده کنيد.

● برای صدماتی با نواحی بزرگتر، از کيسه های يخ استفاده کنيد. از قرار دادن يخ به طور مستقيم بر روی پوست خودداری کنيد. قبل از به کار بردن کيسه يخ، آن را درون يک حوله يا پارچه و يا باندکشی دولايه بپيچيد و بعد روی پوست قرار دهيد. به کارگيری هر يک از روشهای درمان با يخ تفاوتی ندارد.

(اگر فرد مصدوم بايد به بيمارستان منتقل شود تا زمان رسيدن به بيمارستان محل آسيب ديده را با يخ سرد کنيد).

تهيه کيسه يخ

برای تهيه کيسه يخ، قطعات يخ و يا مکعب های بلوری يخ را درون يک کيسه پلاستيکی قرار دهيد يا آنها را درون يک حوله نازک بپيچيد.

چگونگی کمپرس يخ

● کيسه يخ را روی لباس بگذاريد. کيسه بايد مستقيماً روی محل آسيب ديده قرار گرفته و يا آنکه دور محل آسيب ديده پيچيده شود.

● کمپرس يخ را حدود 30 دقيقه بر روی محل آسيب ديده اعمال نماييد (اگر محل آسيب ديده رنگ پريده شد درمان را قطع کنيد).

● يخها را از موضع برداريد، 15 دقيقه صبر کنيد تا پوست دوباره گرم شده و به حالت اول بازگردد. دوباره از يخ استفاده کنيد (يخ سبب کاهش خونريزی، تورم، التهاب، درد و اسپاسم عضلانی می شود اما گرما به نوبه خود دارای فايده نيست و جز در موارد کاهش اسپاسم عضلانی، سبب افزايش موارد نامبرده هم خواهد شد).

● مراحل سرد و گرم کردن را برای مدت 3 ساعت ادامه دهيد.

● از ماساژ يخ استفاده نماييد. به اين ترتيب که يخ را حدود 60 تا90 ثانيه روی منطقه ای از عضو آسيب ديده ثابت نگه می داريم تا در ناحيه مربوطه و 5/1 سانتيمتر در اطراف محل، احساس کرختی به شخص دست دهد. حال با توجه به وسعت محدوده ای که بی حس شده، به آرامی يخ را به صورت دايره وار روی پوست ماساژ می دهيم. اين ماساژ در آسيب های با وسعت متوسط 7 دقيقه و در نواحی بزرگ تا 10 دقيقه طول خواهد کشيد.

● اگر درد و تورم بعد از 3 ساعت باقی مانده باشد، به پزشک مراجعه نماييد.

● درمان منظم با يخ اغلب پس از 24 تا 48 ساعت قطع می شود.

● بهتر است پس از 48 تا 72 ساعت، درمان با يخ را قطع کرده و از گرما استفاده نماييد (بعد از اينکه آسيب و صدمه بافتی از مرحله حاد گذشت و خونريزی متوقف شد گرم کردن موضع برای افزايش جريان خون موضع و پيشرفت بهبودی و التيام ضروری است).

اصول مهمی که باید در زمان انجام تمرینات کششی رعایت نمود.:

1_ کشش را بدون احساساپ درد انجام دهید.

2_ تمرینات کششی را آرام و ملایم اجرا کنید

3_ تمرینات کششی را در هر زمان و مکانی که مایل هستید بعد از گرم کردن انجام دهید.

4_ در حین اجرای تمرینات کششی هرگز نفس را در سینه حبس نکنید.

5_ در زمان کشش، تمرکز شما باید به عضلاتی باشد که تحت کشش قرار میگیرند.

6_ هر تمرین کششی را در حدود 10 تا 30 ثانیه ادامه دهید.

7_هر تمرین کششی را 3 تا 5 بار تکرار کنید.

نکات مهمی که در خصوص انعطاف پذیری باید دانست:

1_ عدم فعالیت و تحرک موجب کاهش انعطاف پذیری میشود.

2_ انعطاف پذیری با افزایش سن معمولا در افرادی که فعالیت بدنی ندارند کاهش میابد.

3_زنان معمولا از مردان همسن خود ، از انعطاف پذیری بیشتری برخوردار هستند.

4_چربی بیش از حد معمولا انعطاف پذیری را کم میکند

5_انعطاف پذیری ضعیف در بدن ضعیف وجود دارد

6_ انعطاف پذیری ضعیف اغلب با افزایش درد و انقباض عضلانی توام است.

7_ انعطاف پذیری زاد ممکن است مضر باشد

8_داشتن انعطاف پذیری از آسیب های عضلانی ،مفصلی جلوگیری میکند.

9_ انعطاف پذیری به کاهش کوفتگی عضلانی کمک میکند.

10_ مهارت های رزمی اغلب به سطح بالای انعطاف پذیری نیازمند است.

تمرینات کششی اغلب به صورت دو نفره و كروهي نیز انجام میشود.

باید توجه داشت برای انجام تمرینات کششی باید عضلات کاملا گرم و آماده باشند.

فرمان اول: هنرجو بایستی بدون انقطاع تمرین کند

فرمان دوم: رزم بایستی فقط برای دفاع از خود به طور مشروح استفاده شود

فرمان سوم: تمام استادان و بزرگسالان باید مورد ملاحظه و احترام قرار گیرند

فرمان چهارم: هنر جو بایستی در طول زندگی با هم دوره ای های خود دوست و مهربان باشد.

فرمان پنجم: کانگ فو کار در هنگام مسافرت بایستی از خود نمایی و نشان دادن قدرت خود به مردم عامی خود داری کند به طوری که حتی از مبارزه دوری کند. چون در این صورت.........

فرمان ششم: کانگ فو کار نباید پرخاشگر و اهل منازعه باشد

فرمان هفتم: از خوردن شراب و گوشت پرهیز کند

فرمان هشتم: افراط در تمایلات جنسی جایز نیست

فرمان نهم: کانگ فو کار نبایستی عجولانه به هر کسی فنون خود را بیاموزد زیرا ممکن است باعث اذیت دیگران شود

فرمان دهم: کانگ فو کار بایستی از نقش تهاجم و حرص و اعمال تهدید آمیز دوری کند

ضمن تبریک مجدد سال جدید کارها مونو شروع میکنیم با نام ویاد خدا و موفقیت روز افزون برای همراهان عزیز در سال1392 و امیدوارم همراهان نهایت استفاده رو از مطالب ببرند

تو؛آ

روایتی از پیامبر اسلام در مورد نوروز

در کیهان‌شناسی نوشتهٔ زکریا قزوینی، روایتی از پیامبر اسلام، آمده‌است که با استناد به قول عبدالصمد بن علی که

از قول پدربزرگش، عبدالله بن عباس آن را نقل کرده‌است، جامی سیمین محتوی شیرینی به پیامبر هدیه شد. پیامبر

پرسید «این چیست؟» پاسخ دادند «اینها شیرینی نوروز است». وی گفت «نوروز چیست؟» پاسخ دادند «این عیدی

بزرگ برای ایرانیان است.» گفت «این روزی است که در آن خدا سپاه را دوباره زنده کرد.» پرسیدند «کدام سپاه، ای

پیامبر خدا؟» پاسخ داد «سپاه کسانی که از اقامتگاه‌های خود از ترس مرگ بیرون آمدند و هزاران بودند و خدا به آنان

گفت، بمیرید و بعد آنان را آن روز زنده کرد و روان‌هایشان را به آنان بازگردانید و به آسمان فرمان داد که بارانی بر آنان

ببارد، از این روست که مردمان این رسم را دارند که در این روز آب می‌پاشند.» سپس مقداری از آن شیرینی را خورد

و محتوای جام را میان اصحاب خود تقسیم کرد. این روایت را ابوریحان بیرونی نیز در آثار الباقیه آورده‌است.

عید نوروز از دیدگاه امام خامنه ای

به نظر من آن‌چه كه ملت ایران در باب عید نوروز انجام داده است، یكى از زیباترین و شایسته‌ترین كارهایى است كه مى‌شود با یك مراسم تاریخى و سنّتى انجام داد. اوّلِ سال شمسى ما ایرانی‌ها، - یعنى اوّل بهار - عید نوروز است. اوّلاً ملت ایران افتخار دارد كه سال شمسى او هم سال هجرى است؛ یعنى هم‌چنان‌كه سال قمرى ما - كه سال 1418 است - از مبدأ هجرت خاتم الانبیاء علیه و على آله الصّلاة والسّلام است، سال شمسى ما هم از مبدأ هجرت است. بقیه‌ى ملت‌هاى مسلمان براى سال شمسى خود، از سال میلادى استفاده مى‌كنند؛ ولى ما ایرانی‌ها، هجرت نبىّ اكرم را، هم مبدأ سال قمرى قرار دادیم، هم مبدأ سال شمسى.

این، مطلبِ اوّل كه به نظر من نشانگر هنر و عشق و علاقه‌ى ایرانى به تعالیم مقدّس اسلام و به آثار مطهّر و مقدّس نبوى است. در ضمن، اوّلِ سال را اوّلِ فصل بهار انتخاب كرده‌ایم، در حالى كه مسیحیان، اوّلِ زمستان را اوّلِ سال قرار مى‌دهند! البته فرق آن‌ها با ما این است كه ولادت حضرت مسیح، تاریخ مشخّصى ندارد و یك مطلب حدسى است؛ در حالى‌كه هجرت نبىّ مكرّم اسلام، از نظر تاریخى كاملاً دقیق و مشخّص است. به‌هرحال ما اوّلِ بهار را اوّلِ سال خودمان قرار داده‌ایم كه این هم یك ذوق و سلیقه‌ى ایرانى است. اوّلِ بهار، اوّلِ رویش طبیعت، اوّلِ بیدارى باغ و راغ و بوستان و اوّلِ بالندگى همه‌ى موجودات زنده است. این بهتر از زمستان است كه وقت مردن و انجماد طبیعت و گیاه و نباتات است.

ایران باستان و آداب نوروز

مورخان برای نوروز آدابی را برشمرده اند که از قدیم الایام در میان پارسیان مرسوم بوده است. که به طور خلاصه به شرح آن ها می پردازیم:
1- اسب دوانی : یکی از بازیها و سرگرمیهای ایام جشن نوروز اسب دوانی و چوگان بازی بوده است
2- کشتی گرفتن: از دیگر سرگرمیهای ایام نوروز کشتی گرفتن پلوانان در میدانها بوده است.
3- جامه نوروزی: لباس نو پوشیدن خود و خانواده، سرمه کشیدن به چشم و معطر ساختن بدن و لباس و بستن زینت و زیور به خود از آدابی بود که در نوروز ایرانیان به انجام آنها مقید بودند. انتخاب نوع رنگ لباس که عموماً سرخ و سبز بوده است برای افزایش شادی ناشی از آمدن نوزور جلوه ای خاص داشته است.
4- حنا بستن: در کنار لباسهای نو و زیبا برای افزایش زیبایی، مردم دست و پای خود را حنا می بستند.
5- حلوا و شیرینی: تهیه و خوردن حلوا و شیرینی و عمومیت یافتن آن بین مردم در نوروز، از آدابی است که تا کنون نیز ادامه دارد.
6- آرایش و آذین: ایرانیان در نزدیکیهای نوروز ضمن آراستن خود، منازل و کوچه ها را نیز آذین می بستند و به پاکسازی محل سکونت و کار خویش می پرداختند.
7- آزادی زندانیان: در ایام نوروز زندانبانان بر زندانیان آسانتر می گرفتند و برخی از آنها نیز از زندان آزاد می شدند. به باور ایرانیان، جمشید در نوروز چینین کرد و از آن پس این سنت همه ساله اجرا می شود و حکومت و مردم به آن پایبند گردیدند.
8- هدیه های نوروزی: در ایران هنگام عید داد و ستدهای نوروزی در میان شاهان و مردم معمولی رواج داشته و تا همین سالها این سنت انجام میشده است. این داد و ستدهای به دو گونه بوده اند، یکی از آنها که معمولترین و عمومی ترین بود همان هدیه و بخششی بود که از طرف بزرگترها به زیر دستان و کوچکترها داده می شد. و دیگری که شاید داد و ستدی که در ایام نوروز انجام می گرفت پیش کشهایی بود که از طرف سران سپاه و درباریان و مالکان به دربار فرستاده می شد.
9- هفت سین نوروزی: یکی دیگر از آیین های نوروزی که از دیرگاهان پیشینه داشته وهم امروز تقریباً درهمه شهرهای ایران رواجی دارد چیدن سفره « هفت سین » است. سبب گزینش هفت سین روشن نیست، اما عدد هفت یکی از اعداد مورد احترام و مذهبی ایرانیان باستان بوده است. احتمال می رود هفت سین را به مناسبت هفت امشا سپند برگزیده باشند، همچینین محتمل است سفره هفت سین دگرگون شده سفره ای باشد که در ایام فروردگان برای پذیرایی از فروهرهای درگذشتگان در اطاق مرده و یا بالای بام خانه ها می گذاشتند.
به هر حال انتخاب هفت سین و اینکه هرسین را به نام کدام امشاسپند نام کرده و سبب آن انتخاب چه بوده است هنوز بر کسی معلوم نیست. بعضی هم معتقدند که بجای هفت سین، هفت شین هم می تواند باشد.
10- سبزی کاری : مردم چند مدت قبل از آغاز نوروز در ظرفهای کوچک گندم و جو و عدس و مانند اینها تهیه می کردند و آنها را در همان ظرفها سبز می کردند که در منزل ویا هفت سین می گذاشتند و با دیدن آن طبیعت را به خاطر آورده و سبزه بهار را به خانه های خود نوید می دادند.
11- تبریک نوروزی: از آیین های دیگر نوروز گفتن تبریک به یکدیگرست، بطوریکه هر شخص با دیدن خویشان و یا دوستان خود آمدن نوروز را تبریک گفته و آرزو می کند که طرف مقابل صد سال و یا هزار سال زنده باشد و نوروزهایی را درک کند.
آداب و سنن دیگری نیز در نوروز وجود دارد که همه آنها را می توان در نغمه سرایی، خنیاگری، باده گساری و چنگ زنی خلاصه کرد. بهر حال به نظر می رسد که همه آداب و سنن نوروز در جهت شادمانی و بهره گیری بیشتر از طبیعت و لذات دنیوی است.

چرا نوروز را نوروز گفتند؟

در علت نامگداری نوروز تقریبا با توجه به ترکیب کلمه نوروز که از دو کلمه « نو » و « روز » تشکیل شده است، اختلاف نظری وجود ندارد؛ اما اگراختلافی است در شخصیتی است که این روز را نام نهاد. آنچه مسلم است این است که نوروز آغاز تحولی مثبت در جامعۀ آن روز بوده است. یا خسم نابود شد یا عدالت کسترش یافت و یا ...
مرحوم علامه مجلسی در بحار از قول ابوریحان بیرونی می نویسد « بعضی از حشویه گفته اند که وقتی سلیمان بن داود انگشتر خود را گم کرده بود، ملک و پادشاهی از او رخت بربست. اما بعد از چهل روزآن به وی بازگشت. بعد از آن شوکتش به او بازگشت و پادشاهان نزد او آمدند و پرندگان به فرمان او در آمدند و فارسیان گفتند: نوروز آمد. یعنی روز جدید آمد. و به این خاطر نوروز نام گرفت. که سلیمان به باد فرمان داد و پرستوها را به حضور پذیرفت...»
اینکه جمشید همان سلیمان باشد یا اینکه سلیمان نوروز را ایجاد کرده باشد مورد مخالفت برخی از مورخان قرار گرفته است.
ولی دانشمندانی مانند ابن مقفع ثابت کرده اند که این نشریه اشتباه محض است چه را که بین جمشید و سلیمان سه هزار سال فاصله است.
دهخدا علت نامگذاری نوروز این گونه ارائه می دهد که :
« ایرانیان باستان جشنی داشتند بنام فروردگان [ فروردیان ] و آن ده روز طول می کشیده. فروردگان که در پایان سال گرفته می شد ظاهراً در واقع روزهای عزا و ماتم بوده نه جشن و شادی، چنانکه بیرونی راجع به همین روزهای آخرسال در نزد سغدیان گوید: در آخر ماه دوازدهم « خشوم » اهل سغد برای اموات قدیم خود گریه و نوحه سرائی کنند و چهره های خود را بخراشند و برای مردگان خوردنیها و آشامیدنیها گذارند.
ظاهراً به همین سبب جشن نوروز که پس از آن می آمده علاوه بر آنکه روز اول سال محسوب می شده روز شادی بزرگان بوده است. فردوسی که بدون شک مواد شاهنامۀ خود را مع الواسط از خداینامک و دیگر کتب و رسایل پهلوی اتخاذ کرده ، اندر پادشاهی جمشید گوید :

به فرکیانی یکی تخت سـاخـت چه مایه بدو گوهر اندر نساخت
که چون خواستی دیو برداشتی زهـامون به گردون برافراشـتـی
چو خـورشـید تـابان میـان هوا نـشـسـت بـر او شـاه فرمـانـروا
جهان انجمن شـد بر تخت اوی فـرو مـانـده از فـره بـخـت اوی
بـه جـمشــید گـوهر افشـاندند مـر آن روز را روز نـو خـواندند
سـر سـال نـو هـرمز فرودیـن برآسوده از رنج تـن دل زکیـن
بزرگان به شـادی بسیـاراستند من وجـام و رامـشگران سـاختند
چنین روز فـرخ از آن روزگـار بمانـده از آن خسـروان یـادگـار

دربارۀ پیدایش نوروز افسانه های بسیار نقل شده که هر چند اساطیر است اما تواتر آن اخبار وجه تسمیه نوروز و همچنین قدمت انتصاب آن به اعصار آریایی نیک آشکار می گردد.
یکی از آن افسانه ها به صورت زیر می باشد:
«... بعضی گفته اند که جمشید که او اول « جم » نام داشت و عربان او را « منوشلح» می گویند، سیر عالم می کرد چون به آذربایجان رسید فرمود تخت مرصعی را بر جای بلندی رو به جانب مشرق گذارند و خود تاج مرصعی بر سر نهاده بر آن تخت بنشیند ، همینکه آفتاب طلوع کرد و پرتوش بر آن تاج و تخت افتاد، شعاعی در غایت روشنی پید آمد، مردمان از آن شادمان شدند و گفتند این روز نو است...»
در آثار زبان فارسی بعد از اسلام هر جا که نسبت نوروز به جمشید نیست، شیوه سخن به گونه ای است که نسبت این جشن را به کیانیان می دهند.